SUKCES TOMASZOWSKIEGO ZESPOŁU TEATRALNEGO

Po obsadzeniu ról, opanowaniu tekstu, próbach czytanych i sytuacyjnych, przygotowaniu scenografii, kostiumów i charakteryzacji, Piotr Łoza dokonał sfilmowania i profesjonalnego montażu, by spektakl od 10 kwietnia mógł być udostępniony przez stronę TDK na kanale YouTube.

         Autorem scenariusza i reżyserem widowiska, po dokonaniu adaptacji oryginału Zofii Kossak-Szczuckiej, jest Maria Kozyra, która w realizacji przedsięwzięcia podjęła współpracę z Parafią ZNMP, burmistrzem miasta Wojciechem Żukowskim oraz TDK.

         Spektakl, uderzający prostotą konstrukcji i kontrastowo zarysowanymi charakterami postaci oraz jasnym przesłaniem płynącego zeń morału, zarysowuje walkę dobra ze złem i nieuchronnym zwycięstwem tego pierwszego. W przedstawieniu wyjątkowo czytelne są sytuacje, wartości i przeciwstawne emocje, jak miłość i nienawiść, bogactwo i niedostatek, radość i smutek, bezwzględność i litość, jest także wiara w Boga i człowieka, wesele i smutek, ludzkie nieszczęście i cud oraz dobro płynące z litości i miłosierdzia.

         Popołudniowa emisja filmu w TDK poprzedzona informacyjnym wystąpieniem reżysera i podziękowaniami złożonymi aktorom, współpracownikom i organizatorom, zgromadziła liczną publiczność, która jak zaczarowana chłonęła treść spektaklu, a następnie zgotowała twórcom i odtwórcom gorące oklaski. Film stanowi niebywała frajdę nie tylko dla publiczności, ale głównie dla aktorów, którzy mieli okazję podziwiać siebie na ekranie, oceniać własny występ i innych. A było co podziwiać, bo mistrzowsko zmontowany film, mimo zastosowania wyjątkowo oszczędnych środków wyrazu artystycznego i skondensowanej treści dowodził ogromnego postępu w rozwoju nie tylko sztuki reżyserskiej, ale i umiejętności aktorskich, pełnego wykorzystania i harmonizacji gestów, gry ciałem, mimiki oraz emisji głosu i wzorowej dykcji. Natomiast symboliczna scenografia ubarwiona efektami specjalnymi, skoncentrowała uwagę publiczności na grze aktorów i poprawną percepcję treści dramatu.

         Przesłanie płynące ze spektaklu o nieuchronnym zwycięstwie dobra nad złem budzi nadzieję, że w ostatecznym rozrachunku, w obecnej rzeczywistości, to ostatnie poniesie klęskę i zostanie ukarane.

         W zgodnej ocenie publiczności przedstawienie stanowiło prawdziwą ucztę duchową zarówno pod względem artystycznym, organizacyjnym, jak i w zakresie wartości przesłania moralnego eksponującego sprawiedliwość w świecie ludzi wspomaganą przez czynnik boski.

         Można mieć nadzieję, że publiczność internetowa podzielać będzie tę opinię.